آیه 61 سوره مائده
| <<60 | آیه 61 سوره مائده | 62>> | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و چون آنان در نزد شما آیند اظهار کنند ما ایمان آورده‌ایم و حال آنکه با همان کفر و انکار که (به اسلام) درآمدند باز (از اسلام) بیرون شدند، و خدا به کفر و نفاقی که در درون دل پنهان می‌دارند داناتر است.
و هنگامی که نزد شما آیند، گویند: ایمان آوردیم. در حالی که با کفر وارد می شوند، و با کفر بیرون می روند؛ و خدا به کفر و نفاقی که همواره پنهان می کنند، داناتر است.
و چون نزد شما مى‌آيند، مى‌گويند: «ايمان آورديم.» در حالى كه با كفر وارد شده و قطعاً با همان [كفر] بيرون رفته‌اند. و خدا به آنچه پنهان مى‌داشتند داناتر است.
و چون نزد شما آمدند، گفتند كه ايمان آورديم؛ و حال آنكه با كفر داخل شدند و با كفر خارج گشتند، و خدا به آنچه پنهان مى‌دارند آگاهتر است.
هنگامی که نزد شما می‌آیند، می‌گویند: «ایمان آورده‌ایم!» (امّا) با کفر وارد می‌شوند، و با کفر خارج می‌گردند؛ و خداوند، از آنچه کتمان می‌کردند، آگاهتر است!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«دَخَلُوا بِالْکُفْرِ»: کافرانه به پیش تو آمدند و کافرانه از پیش تو برگشتند. حرف (بِ) باء ملابسه یا باء حالیّه است. همان گونه که می‌گوئیم: «خَرَجَ زَیْدٌ بِسِلاحِهِ، ای مُتَسَلِّحاً ...»: زید مسلّحانه بیرون رفت.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است.
شأن نزول:
اين آيه درباره عبدالله بن ابى نازل گرديده است، هنگامى كه اظهار اسلام نمود در حالتى كه در كفر داخل بوده است.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ «61»
و هرگاه (منافقان يا بعضى از اهل كتاب) نزد شما آيند، مى‌گويند: ايمان آورديم، در حالى كه آنان با كفر بر شما وارد مى‌شوند و با همان كفر بيرون روند و خداوند به آنچه كتمان مى‌كردند آگاهتر است.
پیام ها
1- اظهار ايمان افراد، شما را فريب ندهد. قالُوا آمَنَّا ... وَ اللَّهُ أَعْلَمُ اظهار ايمان با زبان، نشانه‌ى رسوخ ايمان در قلب نيست.
2- خداوند، از خود انسان‌ها هم به ضميرشان آگاهتر است. «اللَّهُ أَعْلَمُ»
3- كسانى كه منافقانه اظهار ايمان مى‌كنند، بدانند كه خداوند از درون آنان آگاه است. قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ ... وَ اللَّهُ أَعْلَمُ ...
تفسير نور(10جلدى)، ج2، ص: 327
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ (61)
بعد از آن در صفت منافقان مى‌فرمايد:
وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا: و چون بيايند شما را منافقان يهود، يا عامه اهل نفاق، گويند ايمان آورده‌ايم مانند شما. وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ:
و حال آنكه داخل مى‌شوند به كفر، يعنى در وقت دخول و خروج بر صفت كفرند. وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ: و خداى تعالى داناتر است به آنچه
«1» اصول كافى، جلد 2 كتاب الايمان و الكفر، صفحه 318، حديث 11.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 125
هستند كه مى‌پوشند از كفر و نفاق و كينه مسلمانان. در اين وعيد است مر ايشان را از اظهار ايمان و ابطان كفر و عناد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ (61)
ترجمه
و چون آيند نزد شما گويند ايمان آورديم با آنكه بتحقيق داخل شدند با كفر و آنها بتحقيق خارج شدند با آن و خدا داناتر است بآنچه بودند كه پنهان ميداشتند.
تفسير
حضرات يهود منافق هم بودند وقتى وارد در محضر مبارك پيغمبر (ص) و اهل ايمان مى‌شدند اظهار ايمان مينمودند با آنكه مواعظ و نصايح و دلائل آنحضرت ابدا در
جلد 2 صفحه 239
آنها تأثيرى نداشت پس با حال كفر وارد شده بودند و با حال كفر خارج ميشدند و ميخواستند امر را به پيغمبر (ص) و اهل ايمان مشتبه نمايند با آنكه خداوند بر سرائر آنها مطلع بود و به پيغمبر خود الهام مى‌فرمود و آنحضرت هم باهل ايمان اعلام ميداشت و آنها رسوا مى‌گشتند و قمى ره فرموده اين آيه در شأن عبد اللّه بن ابى منافق مشهور نازل شده است ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ إِذا جاؤُكُم قالُوا آمَنّا وَ قَد دَخَلُوا بِالكُفرِ وَ هُم قَد خَرَجُوا بِهِ وَ اللّهُ أَعلَمُ بِما كانُوا يَكتُمُون‌َ (61)
و زماني که آمدند نزد شما مسلمين گفتند ايمان آورديم و حال آنكه كافر بودند يعني در حال دخول و خروج هر دو كافر بودند و حال آنكه خداوند داناتر است بآنچه كتمان ميكنند.
وَ إِذا جاؤُكُم كلمه اذا اضافه بمدخول است که جمله فعليه باشد بخلاف متي جاءك زيرا متي متضمن معناي جزاء است و مدخولش عامل در آن است و اذا چون اضافه است نميشود مضاف اليه عمل در مضاف نمايد و مجي‌ء آنها تشرف خدمت حضرت رسول صلّي اللّه عليه و آله و سلّم است.
قالُوا آمَنّا بلسانهم لا بقلوبهم که اشد اقسام كفر نفاق است که في الدرك الاسفل من النار.
وَ قَد دَخَلُوا بِالكُفرِ قد اگر بر ماضي داخل شود تقريب بحال ميشود و اگر بر مضارع داخل شود دلالت بر تقليل دارد يعني دخول آنها با حال كفر بود که حقيقة ايمان نداشتند وَ هُم قَد خَرَجُوا بِهِ و حال آنكه آنها در حال خروج از خدمت نبي (ص) هم كافر و با حال كفر خارج شدند که فرمايشات نبي و آيات قرآن و معجزاتي که از آن حضرت مشاهده كردند خردلي در آنها تأثيري نگذاشت بهمان حال باقي بودند.
وَ اللّهُ أَعلَمُ بِما كانُوا يَكتُمُون‌َ اگر باين اظهار ايمان بخواهند مسلمين را اغفال كنند خدا را نميشود اغفال كرد او بهتر از خود آنها از قلب آنها داناتر است که حقايق را ميديدند و درك ميكردند ولي عناد و عصبيت و حب جاه و مال جلوگير
جلد 6 - صفحه 414
بود و قلوب قاسيه آنها قابليت قبول ايمان نداشت خذلهم اللّه.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 61)
در این آیه- برای تکمیل بحث در باره منافقان اهل کتاب- پرده از روی نفاق درونی آنها برداشته و به مسلمانان چنین اعلام می کند: «هنگامی که نزد شما می آیند می گویند ایمان آوردیم در حالی که با قلبی مملو از کفر داخل می شوند و به همان حال نیز از نزد شما بیرون می روند و منطق و استدلال و سخنان شما در قلب آنها کمترین اثری نمی بخشد» (وَ إِذا جاؤُکم قالُوا آمَنّا وَ قَد دَخَلُوا بِالکفرِ وَ هُم قَد خَرَجُوا بِهِ).
و در پایان آیه به آنها اخطار می کند که «با تمام این پردهپوشیها، خداوند از آنچه آنها کتمان می کنند، آگاه و باخبر است» (وَ اللّهُ أَعلَمُ بِما کانُوا یکتُمُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 3، ص 231.
- ↑ تفاسير على بن ابراهيم و برهان.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 298.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.